رمز زندگی

روحت را کجا
پرواز می دهد
دستان اقتدار؟
چشمانت پاک بود
در شرم اشتیاق.
بیهوده بود
خاک فشانی شان
در چشمه ای زلال.
چشمم دروغ نگفت.
چشمت دروغ نگفت.
قلبم نشد خام
از شوق یک هوس.
عشقم هوس نبود.
در کار کشف گل
گلبوته های سرخ
دستان من نحیف،
اما بی تاب از طلب
با تیغ آشناست.
دستان اقتدار
سرد و زمخت و پهن
با پنجه های تیز
خونین و هراسناک.
گفتند، مرا:
تو مرگ را تجربه کن
می آموزی رمز زندگی!
نفرین به رسم شان
نفرین به آیین بد عهدشان.

عشقم هوس نبود.
چشمت فریب نداد.
مانده است با آه خسته ام
عطر نوازشگر خاطرات تو.
چشمت فریب نداد.
عشقم هوس نبود.

01/11/1366